NF - Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe) to rehabilitacja metodą przyjazną dziecku, które potrafi już współpracować.
Terapeuta pracując z dzieckiem tą metodą, wykorzystuje jego silne strony oraz umiejętności do nauczenia się przez nie utraconych funkcji.

Opierając się na budowie anatomicznej człowieka, PNF proponuje naturalne ruchy przebiegające trójpłaszczyznowo, zbliżone do aktywności dnia codziennego. Prowadzone są one wzdłuż skośnych (diagonalnych) osi ruchu, które ze względu na swój przebieg, stwarzają możliwość zaktywizowania jak największej ilości mięśni z danego łańcucha mięśniowego.

Zgodnie z koncepcją PNF - badanie i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie się implikują. Terapeuta poszukuje przyczyny problemów zgłaszanych przez dziecko lub rodzica. W realizacji celów terapii PNF wykorzystuje się potencjał nieuszkodzonych lub najsprawniejszych sfer ruchowych dziecka i wykorzystuje je do pozyskiwania aktywności motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu. Odbywa się to wszystko w oparciu o mechanizm irradiacji, czyli przeniesienia pobudzenia. Takie planowanie terapii wymaga znajomości anatomii funkcjonalnej ciała ludzkiego oraz zasad biomechaniki i fizjologii skurczu mięśniowego.

PNF poświęca również wiele uwagi samej kontroli motorycznej dziecka, czyli interakcjom pomiędzy stabilnością i mobilnością jego ciała. Ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach grawitacji.

Ważne znaczenie w koncepcji PNF przypisuje się także oporowi manualnemu. Jego podstawowym zadaniem jest przekazanie dziecku ścisłej informacji na temat kierunku, kolejności i szybkości wykonywanego ruchu. Jak wcześniej wspomniano ruch ten posiada trzy komponenty i biegnie w skośnych płaszczyznach na podobieństwo aktywności ruchowych dnia codziennego. Opór ten jest modyfikowany stosownie do celów terapii i możliwości motorycznych ćwiczącego. I nawet podczas jednego ruchu może on ulegać zmianom w poszczególnych jego zakresach. Najczęściej jest to tzw. opór prowadzący lub kierunkowy, który działa w odróżnieniu do sił zewnętrznych, utrudniających wykonanie zadania ruchowego, a stosowanych m. in. w treningu siłowym.

W terapii PNF wykorzystywane są techniki: stabilizujące, rozluźniające, przeciwbólowe oraz uczące ruchu i koordynacji. Rehabilitacja metodą PNF przywraca wzorce ruchowe, takie jak: prawidłowe chodzenie, siadanie, wstawanie, ubieranie oraz pomaga usprawnić inne trudności życia codziennego.
Metodę PNF stosujemy u dzieci z wadami postawy, skoliozami, zanikiem mięśni, uszkodzeniem rdzenia kręgowego lub splotu ramiennego, przepukliną oponowo-rdzeniową oraz u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.

Zapraszamy na konsultację u naszego terapeuty PNF.